In dit artikel bespreken we de handige app 'Satellite Safari'. Dankzij deze app, die beschikbaar is voor zowel Android alsook iOS toestellen, kan men satellieten volgen in hun baan om onze planeet en opzoeken wanneer deze zichtbaar zijn boven een bepaalde locatie. Daarnaast kan men ook de exacte locatie van ondermeer het internationale ruimtestation ISS opzoeken en deze volgen in zijn baan om de Aarde.
Tijdens de 221ste bijeenkomst van de American Astronomical Society in Californië heeft astronoom Barry Welsh bekendgemaakt dat hij bij zes sterren aanwijzingen gevonden heeft voor het bestaan van kometen. Eerder hadden sterrenkundigen bij vier andere sterren ook al zogenaamde 'exokometen' ontdekt waarbij rondom één ster, Bèta Pictoris, ook minstens één grote exoplaneet draait.
Vaak worden satellieten niet meteen in hun definitieve baan om de aarde gebracht maar worden ze eerst in een overgangsbaan gebracht waarna de raketmotor(en) van deze kunstmaan het tuig later naar zijn gewenste positie of baan zal brengen. Satellieten kunnen zowel in cirkelvormige als in elliptische banen om de aarde gebracht worden en daarnaast wordt de satellietbaan ook vaak gekenmerkt door de inclinatie (de hoek met de evenaar).
Zogeheten 'Scattered Disk Objects' (SDO's) zijn een groep planetoïden die zich in de buitenste regionen van ons zonnestelsel bevinden. De omlooptijd van SDO's bedraagt meer dan 330 jaar en gemiddel bevinden deze ijs- en steenklompen zich op een afstand van 48 Astronomische Eenheden (AE) van de Zon.
Kirkwoord gaten of scheidingen zijn gebieden met relatief weinig planetoïden in de hoofdgordel van de planetoïdengordel die zich tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter bevindt. Deze zogenaamde 'gaten' zijn het gevolg van storingen door de aantrekkingskracht van de gigantische gasplaneet Jupiter. Reeds in 1857 voorspelde Daniel Kirkwood al het bestaan van deze lege zones terwijl er op dat moment nog maar een vijftigtal planetoïden gekend waren. Inmiddels kent men het bestaan van vele duizenden planetoïden.
Op het Palomar-observatorium in de Amerikaanse staat Californië wordt in het bijzijn van ondermeer Edwin Powell Hubble de 200-inch Hale Telescope voor het eerst naar de sterren gericht. De hoofdspiegel van deze telescoop heeft een diameter van 5,08 meter waardoor deze telescoop op dat moment tweemaal zo groot was als de Hookertelescoop van het Mount Wilson-observatorium. De revolutionaire Hale telescoop werd genoemd naar de Amerikaanse astronoom George Ellery Hale die de telescoop ontwierp en de bouw ervan leidde. Tot 1976 was dit de grootste telescoop op Aarde. Vandaag de dag wordt deze telescoop nog steeds gebruikt voor astronomisch onderzoek.
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.