Gelanceerd met de onbemande Artemis I testvlucht, zal NASA's Near-Earth Asteroid Scout, die niet groter is dan een schoendoos, op jacht gaan naar wat de kleinste asteroïde zal worden die ooit door een ruimtevaartuig is bezocht. Het zal daar aankomen door een zonnezeil te ontvouwen om zonnestraling te gebruiken voor voortstuwing, waardoor dit de eerste diepe ruimtemissie van het agentschap is in zijn soort. Het einddoel is 2020 GE, een asteroïde (NEA) die zich dicht bij de aarde bevindt en minder dan 18 meter groot is.
Zeven dagen na deze historische mijlpaal bracht een enorme antenne bij NASA's Deep Space Network Goldstone-complex een ander, veel groter object in beeld. Op 14 augustus 2021 passeerde een kleine asteroïde (NEA) genaamd 2021 PJ1 onze planeet op een afstand van ongeveer 1,7 miljoen kilometer. Tussen 20 en 30 meter breed vormde de recent ontdekte asteroïde geen bedreiging voor de aarde. Maar de nadering van deze asteroïde was historisch en markeerde de 1000ste NEA die in iets meer dan 50 jaar door planetaire radar werd waargenomen.
Op zaterdag 31 oktober 2015 zal een ongeveer 450 meter grote planetoïde langs de Aarde scheren. De ruimterots, dat de naam '2015 TB145' kreeg, werd op 10 oktober 2015 ontdekt met de geautomatiseerde Pan-STARRS-1 telescoop van de universiteit van Hawaï. Gedurende zijn scheervlucht langs de Aarde zullen wetenschappers het object uitvoerig bestuderen met telescopen en het radarsysteem van het Goldstone Deep Space Network in Californië.
Ondanks enkele recente berichten die de afgelopen dagen in bepaalde media zijn verschenen, vormt de planetoïde 2014 UR116 geen bedreiging voor onze planeet of voor de mens. Uit data afkomstig van het Minor Planet Center, het centrum van het Smithsonian Astrophysical Observatory dat zich toelegt op het bijhouden, controleren, berekenen en verspreiden van gegevens van planetoïden en kometen, blijkt dat deze planetoïode de eerste 150 jaar geen bedreiging vormt voor zowel de Aarde alsook voor andere planeten uit ons zonnestelsel.
Komende zondag, 7 september 2014, zal de planetoïde 2014 RC op een afstand van 40 000 kilometer langs de Aarde vliegen. Deze ruimterots heeft een diameter van ongeveer twintig meter en is te vergelijken met het object dat in februari 2013 boven Tsjeljabinsk in Rusland uit elkaar spatte.
Op woensdag 5 maart 2014 zal een dertig meter grote planetoïde langs de Aarde vliegen. De ruimterots luistert naar de naam '2014 DX110' en zal omstreeks 22u07 Belgische tijd op een afstand van ongeveer 350 000 kilometer langs onze planeet vliegen. Dat is iets dichter dan de afstand van de Aarde tot de Maan.
In de nacht van maandag 17 op dinsdag 18 februari 2014 is een planetoïde met een diameter van ongeveer 270 meter langs de Aarde gevlogen. De kortste afstand tot onze planeet bedroeg 8,8 maal de afstand tussen de Aarde en de Maan (2,6 miljoen kilometer). Deze planetoïde behoort tot de Aten-planetoïden die dicht bij de Aarde komen.
Aardscheerders, ook wel 'Near Earth Objects' (NEO) genoemd in het Engels, zijn planetoïden met een zodanige baan om de Zon dat ze de baan van de Aarde kruisen. Hierdoor kunnen deze planetoïden zeer dicht in de buurt van de Aarde komen of kunnen deze met onze planeet botsen.
Op vrijdag 15 februari 2013 zal een kleine asteroïde rakelings langs de Aarde scheren. De asteroïde 2012 DA14 werd op 23 februari 2012 ontdekt in Spanje en is ongeveer 50 meter groot. De kortste nadering tot de Aarde bedraagt op 15 februari omstreeks 20u25 Belgische tijd net geen 28 000 kilometer.
Het zijn geen leuke tijden voor doemdenkers en liefhebbvers van de ‘apocalyps’. Nadat de Aarde uiteindelijk op vrijdag 21 december 2012 niet verging laat de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA nu weten dat de asteroïde 2011 AG5 geen gevaar meer vormt voor de Aarde. Aanvankelijk leek er een kleine kans te bestaan dat het object in 2040 zou botsen met onze planeet.
De Russische Venera 5 ruimtesonde begint na een reis van vijf maanden aan zijn afdaling in de atmosfeer van de planeet Venus en stuurt gedurende 53 minuten lang wetenschappelijke gegevens terug naar de Aarde. De dichte atmosfeer van Venus reduceerde de snelheid tot 756 km/u. Vervolgens startten de metingen over de temperatuur, luchtdruk en chemische samenstelling van de dampkring. De binnentemperatuur aan boord van Venera 5 liep tijdens de afdaling op van 13°C tot 28°C. Niet de hoge temperatuur op Venus, maar de hoge luchtdruk was uiteindelijk de oorzaak van het einde van de missie. Foto: Roscosmos
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.