De derde maand van het nieuwe jaar wordt in de volksmond ook wel 'lentemaand', 'buienmaand' of 'guldenmaand' genoemd en werd genoemd naar de Romeinse god Mars, de god van de oorlog. In dit uitgebreid artikel wordt een overzicht gegeven van wat er zoal aan de sterrenhemel te zien is in maart 2014.
Astronomen hebben met behulp van de Very Large Array (VLA) radioschotels in New Mexico een nieuwe gedaitalleerde radio-opname gemaakt van het centrale gedeelte van het sterrenstelsel M82. Op deze indrukwekkende opname zijn sporen van stervormingsgebieden en supernovarestanten te zien.
In het sterrenstelsel M82, dat ook gekend is als het 'Sigaarstelsel', is op 21 januari 2014 een supernova ontdekt. Aangezien M82 zich op 'slechts' 11,4 miljoen lichtjaar van de Aarde bevindt, is de pas ontdekte supernova al zichtbaar met een gewone telescoop. Verwacht wordt dat deze supernova, die nu magnitude +11 heeft, nog in helderheid kan toenemen.
Deze maand zijn Mercurius, Venus en Mars niet te zien aan de hemel met het blote oog. Dit wordt echter een zeer interessante maand op vlak van hemelverschijnselen aangezien komeet PANSTARRS rond midden maart met het blote oog zou moeten waarneembaar zijn aan de westelijke horizon.
M82, ook gekend als het 'Sigaarstelsel', is samen met M81 wellicht het bekendste paar sterrenstelsels aan de nachtelijke hemel. Beide objecten zijn in eenzelfde beeldveld zichtbaar bij lage vergrotingen. Zowel M81 alsook M82 zijn spiraalstelsels. Het eerste sterrenstelsel bekijken we vanuit bovenaanzicht en het andere vanuit zijaanzicht. Enkele tientallen miljoenen jaren gelden kwam de grotere (en tien maal massievere) M81 dichtbij zijn kleinere buur welke een massale starburst veroorzaakte in M82. Beide sterrenstelsels zijn verbonden met een waterstofbrug, waarschijnlijk ook een gevolg van de dichte nadering. De kernen van de twee stelsels liggen momenteel slechts 150 000 lichtjaar van elkaar af. De massa van het M82 wordt geschat op ongeveer 70 miljard zonnemassa's. In 1961 werd M82 herontdekt, deze keer als radiobron (3C231).
De Russische Venera 6 ruimtesonde begint na een reis van vijf maanden aan zijn afdaling in de atmosfeer van de planeet Venus en stuurt gedurende 51 minuten lang wetenschappelijke gegevens terug naar de Aarde. Tijdens de langzame afdaling in de atmosfeer van Venus hangt de Venera 6 ruimtesonde aan een parachute en voeren de instrumenten tal van metingen uit. Aan de hand van de data afkomstig van de Venera 5 en 6 ruimtesondes krijgen wetenschappers een beter beeld over de samenstelling van de atmosfeer van Venus. Foto: Roscosmos
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.