Messier 92
Foto: Siggi Kohlert

M92 is een ondergewaardeerde bolvormige sterrenhoop in het sterrenbeeld Hercules. Dit komt doordat de meeste waarnemers enkel op zoek gaan naar de grotere en meer bekende bolhoop M13. De helderste sterren in M92 hebben een schijnbare magnitude van 12 en zijn voornamelijk oude rode reuzen. Er werden eveneens een 15-tal veranderlijke sterren ontdekt in deze bolhoop waarvan de meeste van het type RR Lyrae zijn. M92 telt een 300 000-tal sterren en staat op een afstand van 33 000 lichtjaar van de Aarde. De werkelijke diameter van deze bolhoop bedraagt 90 lichtjaar.

Sterrenbeeld: Hercules
Magnitude: 6.4
Coördinaten:

  • RA: 17h 17.1m
  • DEC: +43° 08'

Hercules

Geschiedenis

M92 werd op 27 december 1777 ontdekt door de astronoom Johann Elert Bode. De Franse kometenjager Charles Messier herontdekte het object op 18 maart 1781 en noemde het een "opvallende nevel". Niet William Herschel, maar zijn zoon John, was de eerste die er uiteindelijk in slaagde om het object tot in de kern op te lossen.

Waarnemen

M92 bevindt zich in een sterarm gebied wat niet zo gunstig is voor amateur-astronomen. Gelukkig is de bolhoop helder genoeg om zichtbaar te zijn in een zoeker van een telescoop. Op een heel donkere nacht, ver weg van elke storende lichtbron, is de sterrenhoop zelfs net zichtbaar met het blote oog. Met een kleine telescoop, tot 10 cm, ziet men een wollig vlekje met een verheldering naar de kern. In middelgrote telescopen kan men reeds de eerste randsterren ontwarren en met kijkers vanaf 20 cm is het mogelijk om de volledige cluster op te lossen.