Messier objecten
M55 is een bolvormige sterrenhoop in het sterrenbeeld Sagittarius (Schutter). Deze bolhoop heeft, in vergelijking met andere, opvallend weinig variabele sterren. Zo zijn er slechts een zestal (van het type RR Lyrae) momenteel bekend. Met een diameter van 19' is M55 ook een relatief groot object. Deze bolvormige sterrenhoop is 17 300 lichtjaar van de Aarde verwijderd en meet 100 lichtjaar in diameter.
M54, ook gekend als NGC 6715, is terug te vinden in het sterrenbeeld Sagittarius (Schutter). In de bolvormige sterrenhoop M54 zijn er tot op heden 82 variabele sterren ontdekt, waarvan 55 van het type RR Lyrae zijn. Oorspronkelijk schatte men dat de afstand tot deze bolhoop ongeveer 60 000 lichtjaar bedroeg maar in 1994 ontdekte een team van astronomen dat M54 zich in werkelijkheid buiten de Melkweg bevindt. De bolhoop maakt deel uit van het sterrenstelsel 'Sagittarius dwarf elliptical galaxy' of SagDEG. Dit is een satellietstelsel van onze Melkweg. Hiermee is M54 de eerste bolvormige sterrenhoop ontdekt buiten onze Melkweg.
M52, ook gekend als NGC 7654, is een mooie open sterrenhoop in het sterrenbeeld Cassiopeia. Samen met M103 zijn dit de meest noordelijk gelegen Messierobjecten. In onze streken is dit object het hele jaar door zichtbaar. Volgens recente metingen heeft deze cluster een leeftijd van ongeveer 35 miljoen jaar. De afstand tot M52 is niet nauwkeurig bekend maar ligt ergens tussen 3 000 en 7 000 lichtjaar. Indien we van een afstand van 5 000 lichtjaar uitgaan, is de werkelijke diameter van het object 19 lichtjaar.
M50 is een open sterrenhoop in het wintersterrenbeeld Monoceros (Eenhoorn). De cluster staat op een afstand van ongeveer 3 200 lichtjaar en heeft een werkelijke diameter van 20 lichtjaar. De leeftijd van M50 wordt geschat op ongeveer 80 miljoen jaar.
M49 is een helder elliptisch sterrenstelsel dicht bij het centrum van de bekende Virgocluster. De Virgocluster is een cluster van ongeveer 2 000 sterrenstelsels in het noordelijk deel van het sterrenbeeld Virgo (Maagd). Het stelsel M49 is één van de grotere die deel uitmaken van de Virgocluster (enkel M60 en M87 zijn groter) en is van het type E4. De lengte van de lange as van M49 meet 160 000 lichtjaar wat overeenkomt met 9' op Aarde. Het sterrenstelsel heeft ook een begeleider, NGC 4470. In 1969 werd er in M49 een supernova waargenomen (1969Q). M49 bevindt zich op een afstand van 60 miljoen lichtjaar.
M48, gelegen in het sterrenbeeld Hydra, was lange tijd één van de missende objecten in de bekende Messiercatalogus. Waarnemers konden geen object vinden op de coördinaten die Charles Messier had opgeschreven in zijn cataloog. Nu wordt aangenomen dat Messier een fout maakte in de berekening van de hemelcoördinaten en het object dat Messier bekeek de open sterrenhoop NGC 2548 was. Deze open sterrenhoop in het sterrenbeeld Hydra (Waterslang) is een losse verzameling van ongeveer 80 sterren waarvan er 50 helderder zijn dan magnitude 13. De sterrenhoop meet ongeveer 23 lichtjaar in diameter en werd naar schatting 300 miljoen jaar geleden gevormd. .
M47, ook gekend als NGC 2422, is een heldere open sterrenhoop in het sterrenbeeld Puppis (Achtersteven) die bestaat uit een 50-tal sterren, verspreid over twaalf lichtjaar. De cluster staat op een afstand van ongeveer 1 600 lichtjaar van de Aarde en heeft een schijnbare diameter even groot als die van de Maan. De leeftijd van M47 wordt geschat op 78 miljoen jaar. De helderste ster in M47 is van magnitude 5,7.
Messier 44 is een prachtige open sterrenhoop die we kunnen terugvinden in het sterrenbeeld Kreeft (Cancer). Deze open sterrenhoop is ook bekend als de 'Bijenkorf' of 'Praesepe'. Doordat deze open sterrenhoop een helderheid heeft van magnitude 3,7 is dit een zeer geliefd deep-sky object bij amateur-astronomen en astrofotografen. Messier 44 bevat de eclipserende dubbelster TX Cancri, de metaalrijke ster Epsilon Cancri en verschillende variabele sterren, veelal van het type Delta Scuti. Daarnaast herbergt deze sterrenhoop ook verschillende rode reuzen en witte dwergen en komen er sterren in voor die lijken op onze ster, de Zon. Rond veel van de sterren die zich in deze cluster bevinden, zijn stofschijven ontdekt waardoor er mogelijks planeetvorming plaatsvindt. De Europese satelliet Hipparcos heeft de leeftijd van Messier 44 geschat op ongeveer 600 miljoen jaar. De afstand van deze open sterrenhoop wordt dan weer geschat op 577 lichtjaar waardoor dit één van de meest nabije en grootste open sterrenhopen is.
M43 maakt deel uit van de bekende Orionnevel (M42) maar wordt er visueel van gescheiden door enkele donkere nevels. Deze nevel omringd de jonge veranderlijke ster NU Orionis, dat M43 doet oplichten.
Messier 42 is een prachtige, heldere nevel in het wintersterrenbeeld Orion dat elk jaar opnieuw wordt waargenomen door vele amateur-astronomen en astrofotografen. Deze nevel, ook bekend als de 'Orionnevel', is eigenlijk een verheldering van een gigantisch nevelcomplex dat een groot deel van het sterrenbeeld inneemt. Het hoofdbestanddeel van deze nevel is waterstof en in mindere mate ook helium, koolstof, zuurstof, stikstof, zwavel, neon, chloor, argon en fluor. Het geïoniseerd gas van deze nevel heeft een totale massa van ongeveer 24 zonmassa's. Messier 42 verwijdert zich van ons, aan een snelheid van 17,5 km/s en het centrale deel van deze nevel heeft een doorsnede van 5 tot 6 lichtjaar. Zo is deze enorme gaswolk maar liefst 20 000 maal groter dan ons zonnestelsel. Centraal in de nevel bevindt zich er een sterrenhoop waarvan de helderste sterren in de vorm van een trapezium staan. Deze sterrenhoop kreeg dan ook de naam 'Trapeziumcluster' en de vijf helderste sterren hiervan hebben een massa van 15 tot 30 maal de massa van de Zon. De ouderdom van deze sterren wordt geschat op 300 000 jaar. De Orionenevel is voor astronomen en wetenschappers een zeer interessant object aangezien er nog steeds stervorming in voorkomt. Daarnaast werden in Messier 42 ook verschillende gasplaneten ontdekt die ongeveer even groot zijn als de planeet Jupiter en vooral uit waterstof en helium bestaan. In het totale nevelcomplex in het sterrenbeeld Orion, dat het 'Orion Molecular Cloud Complex' heet, bevinden zich ook de bekende Paardenkopnevel (Bernard 33), de Mairans nevel (Messier 43) en Messier 78. Van alle Messierobjecten is de Orionnevel ongetwijfeld één van de mooiste en meest bekende deep-sky objecten.
Waarnemen
Deepsky
Catalogen
Gidsen
Hemelverschijnselen
James Webb Space Telescope
Astrofotografie
Ruimtevaart in China
Dit gebeurde vandaag in 1968
De European Launcher Development Organization (ELDO) slaagt er vanuit Australië niet in om een Europa raket in de ruimte te brengen. Tijdens deze testvlucht vanop de Woomera lanceerbasis wordt voor het eerst een Europa raket getest die uitgerust is met drie rakettrappen. Ook alle andere testvluchten met Europa raketten mislukken wat uiteindelijk leidt tot het stopzetten van het programma. Foto: ESA
Redacteurs gezocht
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerSteun Spacepage
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.
