Een Japanse HTV in een baan om de Aarde
Foto: NASA / JAXA

De H-II Transfer Vehicle (HTV) werd door Japan ontworpen om het Japanse ruimtelaboratorium aan het internationaal ruimtestation ISS te bevoorraden. Deze onbemande cilindervormige module heeft een lengte van 10 meter, een diameter van 4,4 meter en werd in september 2009 voor het eerst gelanceerd door een krachtige H-2B raket vanop de Japanse Tanegashima lanceerbasis.

De HTV vertoont opvallend veel gelijkenissen met de Europese Automated Transfer Vehicle (ATV) maar kan zich, in tegenstelling tot de ATV, niet automatisch vasthechten aan het ruimtestation. De Japanse bevoorradingsmodule wordt aan het ruimtestation vastgehecht door middel van de robotarm van het ISS die de module in de ruimte 'vastgrijpt'. De robotarm wordt bediend door één van de ruimtevaarders aan boord van het ISS en krijgt hiervoor dan ook een specifieke opleiding. Het Japanse ruimtevaartagentschap JAXA werkte sinds het begin van de jaren '90 aan het ontwerp en de ontwikkeling van deze module die normaal in 2001 al een eerste maal moest gelanceerd worden. In tegenstelling tot de Russische Progress of de Europese Automated Transfer Vehicle (ATV), die zich automatisch koppelen een het ruimtestation, zal de Japanse HTV gekoppeld worden aan de Harmony module door middel van de Canadarm 2 robotarm. Deze wordt bediend door een bemanningslid aan boord van het ISS die de module zal 'vastgrijpen' en koppelen. Elke HTV beschikt over twee compartimenten waarvan één een onder druk gebrachte module is waar de bemanning van het ISS ruimtestation zich vrij kan in begeven om de vracht inover te laden. In dit compartiment is plaats voor zes ton aan cargo en men kan er tot acht International Standard Payload Racks (ISPR's) in onderbrengen. De cargo die de HTV aan boord heeft, bestaat uit kledij, voedsel, experimenten en appartuur. De ISPR's bevatten meestal experimenten of labo's en men deze later ook nog overladen naar de andere ISS modules. Het tweede compartiment van de HTV wordt niet onder druk gebracht. In dit tweede gedeelte worden experimenten en onderdelen ondergebracht die aan de buitenkant van het ruimtestation moeten bevestigd worden. Deze onderdelen kan men door middel van een robotarm in en uit de HTV laden. 

HTVEen Japanse HTV gekoppeld aan het ISS - Foto: NASA

Alles samen kan dit onbemande bevoorradingstuig zeven ton aan cargo in de ruimte brengen en heeft de HTV een lengte van tien meter. Bij het lanceren heeft een Japanse HTV een totaal gewicht van 10,5 ton. Eenmaal de Japanse H-2B raket de HTV losgekoppeld heeft in een lage baan om de Aarde kan deze tot honderd uur autonoom werken. Om zich op eigen kracht naar het ISS te begeven werd de HTV voorzien van vier raketmotoren en 28 stuurraketten waarmee men de hoogte of de baan kan aanpassen. Wanneer de HTV uiteindelijk gekoppeld wordt aan het ruimtestation zal deze een levensduur hebben van ongeveer dertig dagen. Op het einde van een missie wordt de HTV volgeladen met cargo waarna het onbemande ruimtetuig wordt losgekoppeld van het ISS. Doordat de Japanse HTV niet beschikt over een terugkeercapsule brandt deze uiteindelijk op in de atmosfeer van de Aarde.

Kris Christiaens

K. Christiaens

Medebeheerder & hoofdredacteur van Spacepage.
Oprichter & beheerder van Belgium in Space.
Ruimtevaart & sterrenkunde redacteur.