In de vroege jaren dertig van de vorige eeuw ontdekten astronomen een nieuw object dat zich verder van de Zon bevindt dan Neptunus. Aangezien men nog niets wist over de werkelijke grootte van het object, dat al vlug de naam Pluto kreeg, ging men ervan uit dat het opnieuw een gasreus zou zijn zoals Uranus en Neptunus. Pluto werd dan ook gekroond tot de negende planeet van ons zonnestelsel.

Op een afstand van 50 000 en 100 000 Astronomische Eenheden (AE) van de Zon bevindt zich een mogelijke sfeer van grote, komeetachtige objecten bestaande uit ijs- en rotsbrokken. Deze sfeer, die bekend staat als de Oortwolk, werd gesuggereerd door de Nederlandse astronoom Jan Hendrik Oort en is vandaag de dag nog steeds de enige waarschijnlijke theorie die het ontstaan van langperiodieke kometen kan verklaren. De Oortwolk heeft de vorm van een bol met een straal van 1 à 2 lichtjaar en verklaart onder andere waarom kometen overal aan de hemel kunnen verschijnen. Tot op heden zijn er, naast kometen, geen objecten met zekerheid gekend uit de Oortwolk.